مقایسه دو روش الیزا و واکنش زنجیره ای پلی مراز نستد در تشخیص آلودگی به ویروس سیتومگال انسانی

مقدمه و هدف: عفونت ویروس سیتومگال انسانی در افراد عادی معمولا بدون علامت و با نهفتگی مادام العمر است، اما نقصان در عملکرد سیستم ایمنی سبب فعال شدن ویروس می گردد. این ویروس عاملی مهم در مرگ و میر بعضی از بیماران نیازمند دریافت خون می باشد. هدف از این مطالعه مقایسه دو روش الیزا و واکنش زنجیره ای پلی مراز نستد در تشخیص آلودگی به ویروس سیتومگال انسانی بود. مواد و روش ها: در این مطالعه تحلیلی تعداد 364 نمونه خون در طی یک دوره هشت ماهه از اردیبهشت ماه تا آذرماه 1383 از کلیه اهدا کنندگان خون مراجعه کننده به مرکز انتقال خون فارس مرکز شیراز جمع آوری وآنتی بادی های اختصاصی از نوع ایمنوگلوبولین جی و ایمنوگلوبولین ام در سرم آنها علیه ویروس سیتومگال به روش الیزا بررسی گردید. سپس به منظور تشخیص ویروس سیتومگال، دی ان آ استخراج شده از 104 نمونه بافی کوت و20 نمونه سرم با روش واکنش زنجیره ای پلی مراز نستد مورد آزمایش قرار گرفته و نتایج حاصله با نتایج الیزا مقایسه گردید. داده های جمع آوری شده با استفاده از نرم افزار SPSS و شاخص های توصیفی و آزمون های آماری مجذور کای و ضریب کاپا تحلیل گردید. یافته ها: از تعداد 364 نمونه سرم افراد اهدا کننده خون، 360 نمونه 98.9)درصد) دارای ایمنوگلوبولین جی) سرم مثبت) و تنها 16 نمونه ( 4.4درصد) دارای هر دو نوع ایمنوگلوبولین جی و ایمنوگلوبولین ام اختصاصی ضد ویروس تشخیص داده شدند. در بافی کوت خون100 بیمار سرم مثبت 64 نمونه 64) درصد) حاوی دی ان آ ویروس سیتومگال انسانی به روش واکنش زنجیره ای پلی مراز نستد تشخیص داده شد. تنها در 8 نفر 40)درصد) از 20 نفر اهدا کننده دارای ایمنوگلوبولین جی) سرم مثبت) که در بافی کوت آنها نیز ژنوم ویروس تشخیص داده شده بود، دی ان آ ویروس سیتومگال، در سرم آنان تشخیص داده شد. نمونه های بافی کوت و سرم 4 اهدا کننده سرم منفی، عاری از ژنوم ویروس تشخیص داده شد. نتیجه گیری: اگرچه واکنش زنجیره ای پلی مراز نستد بر روی نمونه بافی کوت دارای ارزش تشخیصی در نمونه خونی است، اما در اهدا کنندگان خون روش سرولوژیک الیزا روش غربالگر مناسب تری می باشد.